Μια ενδιαφέρουσα ιστορία από την Ν. Αμερική

Φθινοπωρινή Ισημερία έτος 1130 Νότια Αμερική, κορδιλιέρα των Άνδεων.

Ο Ίνκα Μάνκο Ρουπάκ, τέταρτος της Δυναστείας των Μάνκο Κάπακ ενηλικιώνεται…εβδομάδες ολόκληρες, ταξιδεύει, σκαστός από τη πρωτεύουσα του πατερά του, να πάει να βεβαιωθεί αν είναι αλήθεια ο θρύλος…τα ασημένια νερά της Τιτικακα προβάλλουν πίσω από την πλάγια…πρέπει να φτάσει πριν χαράξει…πρέπει να περάσει την λίμνη βράδυ…ο ντόπιος βαρκάρης τον περνά απέναντι, αφού παίρνει το χρυσό βραχιόλι που φορά…να κι όχθη…μόλις πατεί το πόδι του στη στεριά διατάζει τον βαρκάρη να τον περιμένει…απομακρύνεται κατ εκεί που θα βγει ο ήλιος….τα μάτια του προσπαθούν να σκίσουν το λυκαυγές…ανεβαίνει…αρχίζει να φέγγει, κάθεται ανακούρκουδα και περιμένει…η πρώτη ηλιαχτίδα βγαίνει από το πανύψηλο Ιλλιμάνι απέναντι, φωτίζει ακριβώς το κέντρο του οροπεδίου που απλώνεται στα πόδια του…φωτίζει ακριβώς την βάση της Πύλης του Ήλιου που είχαν στήσει τα πανάρχαια χρόνια οι προγονοί του οι Τιουανακο…είναι Φθινοπωρινή ισημερία….έγινε άντρας…στο θερινό ηλιοστάσιο θα γινόταν βασιλιάς….


may the force be with you